Synopsis
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden meer dan 70 000 minderjarige jongens en meisjes van Finland naar Zweden, Noorwegen of Denemarken gestuurd. Deze exodus wordt trouwens beschouwd als de grootste emigratie van kinderen ooit ter wereld. Eigenaardig genoeg heeft dit ongelooflijke feit nooit het onderwerp uitgemaakt van een film.
Gefascineerd door het onderwerp besloot de Finse regisseur Klaus Härö, die talrijke prijzen kreeg voor zijn vorige films (ondermeer voor zijn opmerkelijke film Elina, die zowat overal in de prijzen viel), zich te buigen over het lot van de jonge Eero. Op negenjarige leeftijd verneemt de jongen dat zijn vader gesneuveld is aan het front. Zijn moeder neemt daarop de verschrikkelijke, maar begrijpelijke, beslissing om haar enige zoon naar een neutraal land te sturen, in dit geval Zweden.
Daar ontvangt zijn adoptiemoeder Signe de kleine Eero, die geen woord Zweeds spreekt, met open armen in haar huis – maar ze zal hem nooit een plekje gunnen in haar hart.
Mother of Mine is eigenlijk het verhaal van een kind dat twee moeders heeft... en toch weer geen. Als zijn biologische moeder al eens naar Zweden schrijft, dan richt ze zich tot Signe en niet tot haar zoon, die niet weet waar de vrouwen het onder elkaar over hebben. Tot hij op een dag één van de brieven vindt die niet voor hem bestemd zijn. En die hij nooit had mogen lezen.
