Synopsis
"Ciguri 99" is het derde luik van een cyclus over de Ciguri-route, de ultieme halte van Antonin Artaud bij de Tarahumara-indianen. Het ritme van de film, een initiatie in de Ciguri-rituelen, wordt grotendeels bepaald door het woord van de sjamaan, de laatste in zijn soort. Op die manier krijg je een goed beeld van wat Artaud noemt "het nachtelijke ritueel van zelfopheffing en mysterieuze reïntegratie, het niveau waar het bewustzijn van alledag niet bij kan". Jean Rouch leest de tekst "De peyotl-rituelen van de Tarahumara's", terwijl Raymonde Carasco de woorden van de laatste sjamaan voordraagt. Door deze mengeling van poëzie en hedendaagse etnografie vangen we een glimp op van dat andere bewustzijnsniveau dat de Tarahumara's "Ciguri" noemen.
