Synopsis
10 september 1964, de Turkse twintiger Hüseyin Yilmaz komt als 1.000.001ste gastarbeider Duitsland binnen. De jongeman wil in het buitenland zijn geluk beproeven om op die manier een betere toekomst te kunnen bieden aan zichzelf, zijn vrouw en hun vijf kinderen. Hij verlaat zijn land en zijn gezin en betreedt een koud land waar de Duitsers blonde reuzen zijn, varkens eten, een mannetje aan een kruis vereren en koeterwaals spreken. Allah zij dank blijft Hüseyin niet lang tussen deze ongelovigen. Een paar maanden, hooguit een jaar en dan heeft hij voldoende geld verdiend om weer terug te keren naar Turkije. 45 jaar later is Hüseyin, nu een man van in de 70, nog steeds in Duitsland. Wat is er gebeurd? Nou, net als drie miljoen andere gastarbeiders veranderde hij van gedachten en dat had grotere en meer dramatischer consequenties dan de patriach ooit verwacht had. Kleinzoon Cenk komt na z'n eerste schooldag met een blauw oog thuis. Cenk wordt door de andere schoolkinderen gepest omdat hij een Duitse moeder en een Turkse vader heeft. Cenk leert dat hij nergens bij hoort. Dat hij Duits noch Turks is. Canan de 22 jarige kleindochter van Opa Hüseyin Yilmaz heeft medelijden met haar neefje, dat zich door iedereen in de steek gelaten voelt.Ze gaan terug in de tijd, naar een wonderbaarlijke plek waar een Turks gezin aankwam, om een land te ontdekken waar blonde reuzen leven, waar ratjes aan halsbandjes werden uitgelaten en waar Coca Cola het nieuwe water was. Een land genaamd: Almanya
