Standard Operating Procedure - Bespreking Cinema

Wie werd aan het eind van de rit veroordeeld wegens de mensonterende foto's die de wereld in 2004 bereikten vanuit Abu Ghraib, de Amerikaanse militaire gevangenis net buiten Baghdad? Waren het de gewone piotten die op de foto's te zien waren terwijl ze Iraakse gevangenen aan allerlei vernederingen onderwierpen? Waren het de al even onbelangrijke sergeants die de beelden in scène zetten en op de knop van de camera drukten? Of waren het de legeroversten die een sfeer creëerden waar dat soort praktijken als toelaatbaar werden beschouwd? Dat het antwoord alles behalve de laatste categorie omvat, gaat recht naar de kern van het betoog dat documentairemaker Errol Morris wil houden in zijn film 'Standard Operating Procedure'. Wie de waarheid wil weten, moet verder kijken dan enkel de foto's, argumenteert hij. Geen haar op je hoofd die eraan twijfelt dat hij gelijk heeft, en Morris stelt ook alles in het werk om dat inzicht aantrekkelijk te verpakken. Nagespeelde scènes, sterke visuele metaforen, indringende muziek, geen middel wordt onbenut gelaten. De hamvraag is dan ook waarom hij niet inzag dat een strakkere en kortere film nog veel meer impact zou hebben. Boeiend maar vermoeiend.