The Great Raid - Bespreking Cinema

Bij het waargebeurde verhaal - een bataljon van het VS leger gaat 500 Amerikaanse gevangenen bevrijden uit Cabanatuan, een Japans kamp op de Filippijnen in 1945 – wreven wij ons al in de handen: dat ging me ongetwijfeld een paar fijne momenten oorlogscinema opleveren zoals we die vroeger op zondagnamiddag beleefden bij oma en opa. Niet dus: loop in een wijde boog om deze prent, want 'The Great Raid' is niet beter dan de gemiddelde televisiefilm. Getalenteerde maar slecht geregisseerde acteurs, slappe pogingen om ons bewust te maken van de wreedheden die de Japanners uithaalden met hun gevangenen (tiens, en wie doodde er ook al weer duizenden mensen met de atoombom?), dialogen waar je kop noch staart aan krijgt en bij de haren gesleurde romantiek om de film toch een beetje leven te geven... Enkel de raid zelf kan de aandacht vasthouden, maar dat volstaat niet om ons te overtuigen. Nochtans was er materiaal te over om hier iets knaps van te maken, maar John Dahl mist de boot volledig en levert een belabberde regie af. Zonde om zoveel geld te verspillen aan een film die aanvankelijk zo rijk was aan details. Zo zie je maar: ook al heb je de middelen, je moet ze nog weten gebruiken ook.