No One Knows About Persian Cats - Bespreking Cinema

Als de Iraanse film 'No One Knows about Persian Cats' de grenzen tussen documentaire en fictie aftast, doet hij dat bijna uit noodzaak. Regisseur Bohman Ghobadi had namelijk helemaal geen toestemming om te draaien. Hij moest dus heel snel te werk gaan en vertrouwen op de medewerking van sympathisanten, die zelf dus ook de nodige risico's namen. De mensen op wie hij de camera richt, steken echter sowieso al hun nek uit. Omdat ze zich bezig houden met pop, rock en rap overtreden ze de regels van de streng islamitische machthebbers. Maar het creatieve bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus zoeken ze allerlei clandestiene manieren om hun passie te beoefenen en op de hoogte te blijven van de westerse popcultuur. Het enthousiasme van de personages (die ook gewoon hun eigen naam gebruiken) werkt bijzonder aanstekelijk, en niet alleen van de hyperkinetische duivel-doet-al Nader. 'No One Knows about Persian Cats' herinnert eraan hoe belangrijk passies zijn en hoe ver mensen ervoor zullen gaan. De film geeft bovendien een ongewoon energiek beeld van het (verborgen) leven in Teheran. Er is duidelijk hoop dat het daar ooit nog in orde komt. (RN)