Het beste aan Ventoux zijn eigenlijk de enthousiaste acteurs. Maar het script is niet om over naar huis te schrijven. De film wil duidelijk een vederlichte tragikomedie zijn over ouder worden en het verleden achter je laten en wat weet ik nog meer dat al zoveel in formulefilms behandeld is geworden.
Daar is niets mis mee, maar dramatisch en psychologisch zijn er zware problemen. Al van bij het begin weet je wat er aan de hand is in deze Hollandse Big Chill of All Stars op Franse bodem, maar toch wordt dat element nog eens 'dramatisch' uitgespeeld als de midclimax van de film. Naar het einde toe, wanneer het verleden en het heden samenkomen, blijkt het 'misterie' een hoopje gebakken lucht waar je geen snars van gelooft en dat bovendien nog lachwekkend is ook. 'Hij was geobsedeerd door driehoeksrelaties': daar moet je het dan mee doen. Spijtig voor de acteurs, want ze doen hun best. Hoewel de obligate Vlaming in deze co-productie met België al meteen een karikatuur (gezien door Hollandse ogen) is, want hij wordt voorgesteld als een Bourgondiër die niet van seks houdt.
Tenslotte is de casting van oude Hollandse glorie in Frankrijk Maruschka Detmers in de rol van een 50-jarige Abbey Hoes niet meteen geloofwaardig. Nu, Ventoux is ondanks het manke script geen echte ramp, maar eerder een niemendalletje.
