Ik moet toegeven dat ik het tien jaar geleden nooit had gedacht, maar als zich vandaag een film aandient waarin Scarlett Johansson een rol van belang speelt, merk ik dat ik er zowaar naar uitkijk.
Dat de jongedame zich ontwikkeld heeft tot een bijzonder aantrekkelijk exemplaar van het andere geslacht, zit daar zeker voor iets tussen, maar er is meer aan de hand. Johansson legt ook een opvallende intelligentie aan de dag wat de keuze van haar projecten betreft. Ze haalt haar neus niet op voor goeie pulpverhalen (zie haar avonturen als Marvel-heldin Black Widow) en ze heeft geen schrik om haar nek uit te steken in gedurfde artistieke projecten (zie twee maanden geleden nog Under the Skin).
Lucy hoort thuis in de eerste categorie, al weet je dat regisseur Luc Besson dit waarschijnlijk zijn meest gedurfde artistieke project vindt. In wezen is de film namelijk meer een superheldenverhaal als Iron Man, in die zin dat Johanssons personage wel degelijk bovenmenselijke krachten ontwikkelt. Al moet het gezegd dat Besson opvallend zijn best doet om dieper te graven dan je van dit soort verhalen verwacht.