Toen men je de rol aanbood, dacht je toen niet "oh nee, weer een agent!"?
Het is waar dat ik vaak verschijn in politiefilms en in dat geval is er vaak niet veel keuze: je kunt de 'slechte' of de 'goede' spelen. En in het laatste geval is de kans groot dat je bij de politie hoort: FBI agent, patrouilleagent, SWAT commandant, privé-detective enz... Noem maar op, ik ben zeker dat ik de rol al gespeeld heb! Maar je mag niet vergeten dat een beroep maar dat is: elk personage heeft een gezin, een geschiedenis, een leven! Dat alles maakt een personage!
Hoe ben je in deze rol gekropen? Ik heb veel tijd doorgebracht met Calvin Hart, de agent op wie mijn personage geïnspireerd is. Ik ben naar New Jersey getrokken en heb tijd doorgebracht in kansarme wijken. Ik ging mee met agenten tijdens hun patrouilles en ik observeerde hoe ze omgingen met de mensen uit die sociale wijken... en de rest is pure fantasie!
Werd de film ter plaatse gedraaid? De regisseur, Joe Roth, en de producers hebben kennis gemaakt met de bewoners van Mulford Gardens en hebben hun toestemming gekregen. Resultaat was dat een vijftigtal mensen als figuranten hebben meegewerkt aan de film en anderen delen van hun appartementen hebben verhuurd aan productiebedrijven; die gemeenschap heeft zich echt in de film gesmeten alsof het om haar eigen geschiedenis ging - en in zekere zin heeft ze gelijk.
Beschouwt u zichzelf als voorbeeld voor andere Afro-Amerikanen?
Dat heb ik al vaak horen zeggen maar het is niet iets dat ik bewust wil bereiken. Ik heb gewoon geluk dat ik geslaagd ben in wat ik doe. Mensen spreken me altijd aan over de rollen die ik vertolk op het scherm, maar dat is niet het leven dat ik leid! Mijn ideaal bestaat uit hard werken, perfectionistisch zijn, geloven in opvoeding en universitaire studies zoals ik er heb gevolgd; mijn dochter heeft trouwens ook net haar diploma behaald. Ik ben vijfendertig jaar getrouwd, ik betaal mijn belastingen en ik heb nooit in de gevangenis gezeten...
Maar men heeft ook dat beeld van u als wrede man...
Personages zoals Jules ('Pulp Fiction') of John Shaft ('Shaft'), met al hun cool en beheersing van hun omgeving, blijven vaak in het geheugen van de mensen hangen, en dan vooral bij jongeren. Maar als ik in staat ben een moordenaar te vertolken, dan is dat gewoon omdat acteren niks te maken heeft met wie ik werkelijk ben! Dat is mijn verlangen om nieuwe dingen te scheppen, iets anders te doen, iemand anders te zijn. Als sommige mensen niet in staat zijn om realiteit van fictie te onderscheiden, dan kan ik je zeggen dat ze veel belangrijker katten te geselen hebben... De meeste mensen die ik ontmoet, weten dat ik geen mensen vermoord als beroep – althans dat hoop ik maar! (lacht)
