Het is een feit dat er weinig mensen met zoveel zwier en verbetenheid een slechterik in elkaar timmeren als Jason Statham.
In tegenstelling tot veel van zijn collega-actiesterren straalt de Britse ex-duiker met de look van een buitenwipper namelijk een bepaalde intelligentie uit, alsof hij als geen ander weet waar en hoe hard hij moet meppen en trappen om met de kleinst mogelijke inspanning de grootst mogelijke schade aan te richten.
Helaas voor alle betrokkenen demonstreert Statham die talenten hier in een film die voor de rest bitter weinig met intelligentie te maken heeft. Homefront is niet alleen een doordeweeks wraakverhaal en een voorspelbaar relaas van een held die (samen met zijn dochtertje) belegerd wordt door een legertje snoodaards, de film slaagt er vooral niet in om zelfs binnen die voorgekauwde genregrenzen enigszins geloofwaardig te blijven.
Of zou u als voormalige undercoveragent in uw kelder al uw oude dossiers in kartonnen dozen bewaren, zodat de schurk van de film ze in een handomdraai kan vinden? En dat is maar een voorbeeld van de aanhoudende dwaasheid die Homefront aan de dag legt.