De eerste film was min of meer een snoepgoedeerbetoon aan de rampenfilms van de jaren ’50 en ’70. De tweede film lijkt vooral geïnspireerd door de exotische avonturenfilms over expedities in een ondoordringbare jungle waar in elke hoek gevaar schuilt.
De krokodillen zijn nu tacodillen geworden, de chimpansees chrimpansees en de flamingo’s flamango’s. Maar voor het zover is, heeft deze sequel nog een paar narratieve bochten genomen waarin de thema’s uit de eerste film zoals de mislukte uitvinder als underdog en de creatieve sukkel in een ongeïnspireerde wereld nog verder uitgediept worden. Echt interessant is dat niet want die bochten zorgen voor een trage opstart en een chaotisch verhaalverloop. Maar goed, deze tweede aflevering is meer dan het origineel uitsluitend bedoeld voor jonge kinderen.
Alles verloopt snel, de gags zijn bekend uit de eerste film, wat dreigend moet zijn is ook grappig en alle mogelijke warme kleuren geven de indruk dat je naar een audiovisuele lolly aan het kijken bent. Dat de computeranimatie overhaast afgewerkt lijkt, zal de kinderen worst wezen.
