A Late Quartet - Bespreking Cinema

   - 

Als het oudste lid van het succesvolle strijkkwartet The Fugue laat Peter Mitchell weten dat hij de eerste tekenen van Parkinson vertoont en dus niet lang meer in staat zal zijn om op niveau cello te spelen, is het alsof het tapijt weggetrokken wordt van onder de voeten van de anderen. Hij is altijd de drijvende kracht geweest, de betrouwbare magneet die alles samen hield. Het idee dat hij er binnenkort niet meer bij zal zijn, heeft dan ook verstrekkende gevolgen. De spanningen die altijd wel onderhuids gesluimerd hebben maar nooit aan de oppervlakte kwamen, krijgen plots vrij spel en vallen niet meer weg te stoppen. Met een verhaal als 'A Late Quartet' moet je het van je acteurs hebben, en op dat vlak scoort dit klassieke drama zeker. Christopher Walken zet in de rol van de doorgewinterde Peter Mitchell de meest memorabele vertolking neer, even ingehouden als indringend. Regisseur/scenarist Yaron Zilberman zaagt echter de poten onder de stoel van zijn getalenteerde cast weg door zoveel emotionele verwikkelingen en omwentelingen op elkaar te stapelen dat het pure soap wordt. Om het in muziektermen uit te drukken: iedereen speelt prima maar de compositie blijft op de maag liggen. (RN)

 

 Meningen

 Al het nieuws cinema

A Late Quartet

A Late Quartet

Drama  Regie: Yaron Zilberman Met: Philip Seymour Hoffmann, Christopher Walken,... Wanneer bij een van de leden van een wereldwijd erkend strijkerkwartet de ziekte van Parkinson wordt geconstateerd, is de toekomst voor de groep ineens onzeker. Onderdrukte emoties, concurrerende ego's en oncontroleerbare passies weten daarbij de druk op de jarenlange samenwerking nog eens op te... Verder lezen...

Newsletter
Schrijf u nu in op onze nieuwsbrief: