My Blueberry Nights - Bespreking Cinema

Eindelijk is het zo ver. De internationaal gelauwerde Hong Kong-cineast Wong Kar-wai heeft zijn eerste Engelstalige film gemaakt. Als je weet wat voor fraais de man in het verleden al op het scherm heeft gebracht ('Fallen Angels', 'Happy Together', 'In the Mood for Love'), dan begrijp je ook meteen waarom de westerse acteerwereld stond te springen om met Wong samen te werken. Jude Law, Rachel Weisz, Natalie Portman, het grote acteerdebuut van zangeres Norah Jones, het kan tellen qua affiche. Wat 'My Blueberry Nights' echter niet in huis heeft, is een verrassingseffect. Wong Kar-wai zag de film blijkbaar in de eerste plaats als een testcase, een experiment om te zien hoe gemakkelijk de westerse manier van werken hem zou liggen. Dus trok hij op pad met zijn acteurs, verzon een paar simpele scènes, blikte het allemaal zeer mooi in en monteerde het tot een stemmig liefdesverhaal. Jones speelt een vrouw die uit liefdesverdriet besluit om het land rond te trekken. Onderweg ontmoet ze een resem mensen die elk hun eigen problemen trachten uit te klaren. Intussen houdt ze ook contact met Law, die in New York een klein restaurantje uitbaat en eigenlijk wel meer in Jones ziet dan een verre vriendschap. Onschadelijk en mooi om naar te kijken, maar daar houdt het ook bij op.