Quartet - Bespreking Cinema

Aan de basis van deze tragikomedie ligt het theaterstuk van Ronald Harwood, scenarist van de Polanski-films 'The Pianist' en 'Oliver Twist'. En de theaterorigine voel je wel heel duidelijk bij 'Quartet', maar debuterend regisseur Dustin Hoffman weet dat een beetje te verbergen door zich te concentreren op zijn acteurs. Niet dat hij daar grote inspanningen voor hoefde te leveren, want met monumenten zoals Tom Courteney, Maggie Smith, Billy Connolly en Michael Gambon moet je niet meteen een beroep doen op psychologische folteringen om goede vertolkingen te verkrijgen. Dus op het niveau van het acteren zit deze film prima. En de vertolkers hebben daarbij nog het geluk dat ze Harwoods degelijke karakterdialogen mochten uitspreken. Maar dan heb je het wel wat gehad. Hoffman beperkte zijn regie tot het naadloos aan mekaar binden van acteursnummertjes. Waarschijnlijk de juiste keuze, gezien de aard van het materiaal. Een opzichtige regie had in het nadeel gespeeld van de acteurs. Maar echte cinema is toch nog iets anders. Ik vermoed echter dat meneer Hoffman nooit die ambitie had. Hij heeft zich duidelijk - voor een keer achter de camera - geamuseerd met zijn collega's. En de toeschouwers zullen dat, indien ze niet al te veeleisend zijn, ook wel doen.