No - Bespreking Cinema

 
'No' bestaat uit de lelijkste videobeelden die je je kan inbeelden. Maar daar is een reden voor. Cineast Larrain wilde immers heel wat archiefbeelden naadloos integreren in zijn fictie. En het werkt prima, want na zo'n 20 minuten ben je het gebrek aan beeldesthetiek vergeten. Daarbij komt dat op die manier de nadruk verschuift van het beeld naar de inhoud, en die is enorm interessant. Het hele verhaal van hoe Pinochet aan de kant werd gezet is immers zo absurd én pijnlijk grappig dat je van de ene verbazing in de andere valt. Vooreerst was Pinochet zo arrogant (hij dacht het referendum over het al dan niet voortzetten van zijn beleid probleemloos te winnen)dat het zijn ondergang werd. Het zegt veel over het dementerende brein van een massamoordenaar die tot dan toe altijd geweld had gebruikt om aan de macht te blijven. Daarnaast plaatst de film een groot vraagteken achter de campagnes die mensen van iets bewust moeten maken. Want uiteindelijk wint de oppositie door een hypercommerciële coca-cola-campagne, door gemakkelijk entertainment. De moorden van het Pinochet-regime zijn in die context slechts bijzaak. In essentie liet de 'No'-campagne de Chilenen dromen van een Utopia, terwijl de Pinochet-volgelingen kampten met een acuut gebrek aan fantasie.
 

 Meningen

 Al het nieuws cinema

No

No

Drama, Historische film  Regie: Pablo Larraín Met: Gael García Bernal, Alfredo Castro,... Chili, 1988. De Chileense dictator Augusto Pinochet organiseert onder politieke druk uit het buitenland een referendum. Met een simpele 'SI' of 'NO' zal de bevolking beslissen over het voortbestaan van het regime. De tegenstanders van Pinochet krijgen dagelijks 15 minuten zendtijd op de nationale... Verder lezen...

Newsletter
Schrijf u nu in op onze nieuwsbrief: