Twixt - Bespreking Cinema

Laat ik u, beste bioscoopbezoeker, maar meteen met de neus op de feiten drukken. Als u op zoek bent naar eenvoudig, hapklaar, snel vergeten en oppervlakkig entertainment, dan bent u bij 'Twixt' aan het verkeerde adres. Pas op, de nieuwe van Francis Ford Coppola is heel grappig en er lopen vampiers in rond. Maar de humor neigt naar het surrealistische en de vampiers laten niet zomaar hun tanden zien. Coppola kreeg het idee voor de film in een levendige droom na een doorzopen diner en dat merk je ook. Het hoofdpersonage duikt zelf ook zijn droomwereld binnen om antwoorden te zoeken op zijn vragen, wat resulteert in een paar scènes die niet alleen in een prachtige zilverwitte schijn baden maar die bepaald onrustwekkend zijn. Wat zeg ik, ik kreeg er zelf nachtmerries van. Tegelijk gebruikt Coppola die vreemde verhaal als middel om een decennia oud persoonlijk verdriet onder ogen te zien, de dood van zijn eigen zoon. In de handen van een mindere regisseur zou die mix van extravagante humor en schrijnende tragedie potsierlijk en gênant lijken maar Coppola toont dat hij nog niets van zijn meesterschap verloren is. 'Twixt' maakt je benieuwd naar wat hij nog in petto heeft, en dat is niet iets wat je van elke 73-jarige filmmaker kan zeggen. (RN)