Resident Evil: Afterlife 3D - Bespreking Cinema

Nee, het is niet altijd gemakkelijk om het verschil uit te maken tussen hommage en plagiaat. Sommige films laten zich nu eenmaal door andere inspireren. Wat de Britse regisseur Paul W.S. Anderson echter laat zien in 'Resident Evil Afterlife' is pure diefstal zonder meer. Omdat hij bovendien uitgebreid gaat pikken bij een van de bekendste en meest bejubelde genrefilms van de laatste tien jaar kan je enkel besluiten dat het Anderson geen bal kan schelen. En daar word je als kijker enkel pissiger van. De eerste keer dat je Milla Jovovich over de muren ziet rennen met pistolen in de hand haal je nog verveeld de schouders op. Maar het duurt niet lang voor je zoveel vondsten uit 'The Matrix' over je heen hebt gekregen dat je het gevoel hebt in de verkeerde zaal te zitten. De 'Resident Evil'-serie heeft zich altijd al gespiegeld aan andere films maar dit is te gek voor woorden. Misschien had je de makers nog iets kunnen vergeven als ze occasioneel ook met een eigen idee op de proppen kwamen of op zijn minst een meeslepend verhaal op poten zetten. Daar komt echter ook niet van in huis. Integendeel, wie geen adept is van de game zal vooral met groeiende desinteresse naar het scherm staren. Zeer te mijden. (RN)