Van tijd tot tijd worden oude franchises vanonder het stof gehaald om ze nieuw leven in te blazen. Dit keer is het de beurt aan Tron, de scifi-klassieker uit 1982 die de spirit van de jaren ’80 naadloos wist op te vangen: flashy, luid en boordevol nieuwigheden. Tron: Ares doet die spirit 40 jaar na datum opnieuw eer aan.
40 jaar later
Computerprogramma’s die tot leven komen, AI-soldaten, een gamewereld die onze wereld binnendringt…wie nog niet bekend is met de Tron-saga zal af en toe de wenkbrauwen fronsen bij het zien van deze nieuwe Tron-film. Het begon allemaal met een gameprogrammeur die in ongenade viel bij het bedrijf waar hij werkte. Om zijn naam te zuiveren wil hij gevoelige informatie stelen. Daarvoor moet hij op avontuur in de game die hij zelf heeft ontworpen. En zo zijn we met een tussenstop in de vorm van Tron: Legacy uit 2010 belandt bij Tron: Ares.
Op veertig jaar tijd is er natuurlijk veel veranderd, niet in het minst de evolutie van AI dat in Tron: Ares een belangrijke verhaallijn vormt. De supersoldaat Ares moet een revolutionaire programmeercode in handen krijgen die de toekomst van de mensheid voor altijd kan veranderen. Maar wanneer de genadeloze Ares voor het eerst menselijke gevoelens krijgt, staat hij voor een moeilijke beslissing: tegen zijn schepper ingaan of zijn eigen leven scheppen. Een beetje science fiction-Pinokkio.
Ode aan originele film
In Tron: Ares zitten tal van verwijzingen naar de eerste film, waardoor enige voorkennis de kijkervaring toch aangenamer maakt. Hij sluit nauwer aan op de eerste film dan op de tweede, en de nostalgie is compleet wanneer ook de originele “Grid” uit 1982 wordt nagemaakt (inclusief de schattige “bit”). Tron: Ares is dan wel gloednieuw, het is ook duidelijke en ode aan de originele film met zijn eighties-feeling. Dat bewijst de terugkeer van Jeff Bridges, een pak ouder, maar nog even kwiek als in 1982.
Over Tron: Ares is zorgvuldiger nagedacht dan Tron: Legacy. Waar deze laatste vooral een vervolg wil zijn, is Ares eerder een herboren, op hol gedreven versie van de Tron uit 1982.
Cinenews-journalist: Joachim Ferier
