De jonge Celie Harris worstelt met haar plaats in het gezin en de samenleving van het 19de-eeuwse rurale Georgia. Op jonge leeftijd gescheiden van haar zus en mishandeld door haar man lijdt Celie een traumatisch leven, tot de legendarische blueszangeres Shug Avery haar laat zien hoe ze het heft in eigen handen kan nemen.
Van schoft tot uitslover
The Color Purple (2023) is een remake van de gelijknamige film uit 1985, die op zijn beurt een adaptatie is van het boek van Alice Walker uit 1982. Walker was de eerste zwarte vrouw die een Pulitzerprijs kreeg voor fictie.
De jonge Celie wordt door haar vader uitgehuwelijkt aan Albert, alias “Mister”. Hij mishandelt haar, maar wanneer Alberts zoon Harpo trouwt met de felle Sofia, ziet Celie voor het eerst hoe de rollen kunnen worden omgedraaid. Al is het pas met de komst van de extravagante blueszangeres Shug Avery dat Celie’s leven compleet verandert. Shug heeft een soort aan-en-uit affaire met Albert, die op slag verandert van schoft tot uitslover wanneer hij in Shug’s buurt is.
Celie en Shug creëren een intieme band, Celie voelt zich sterker wanneer Shug in haar buurt is en geraakt gehecht aan haar. Langzaamaan beseft Celie dat ze als zwarte vrouw, hoe benadeeld ze ook is in het historisch en cultureel kader van het verhaal, haar eigenwaarde moet hervinden.
Bargaining with patriarchy
The Color Purple brengt zwarte vrouwen op de voorgrond en hun strijd tegen de patriarchale gezinscultuur tijdens een periode van segregatie in Amerika en het Brits koloniaal bewind in Afrika tijdens de 19de eeuw. De vrouwen rondom Celie zijn van allerlei slag: verlegen, luid, sensueel, zorgzaam, … ze vertegenwoordigen allerlei verschillende persoonlijkheden, maar zijn allen verbonden met elkaar door hun strijd tegen onrecht.
Coming-of-age blues musical
Alles komt tezamen in een rauwe musical, waar de momenten van geluk even snel omslaan in periodes van pure wanhoop. God lijkt de enige houvast doorheen het hele verhaal, Hij brengt zelfs op miraculeuze wijze de schoft Albert tot inkeer, waardoor die plots zijn fouten inziet en alles wil rechtzetten wat hij schots en scheef heeft getrokken in zijn leven.
Muzikaal is deze coming-of-age blues musical van topniveau, filmisch is er misschien net te weinig tijd om alle personages genoeg diepgang te geven. Maar het hoofdpersonage Celie is geloofwaardig, en elke emotie die zij voelt, voel je als kijker ook.
De scènes vol zonlicht en kleuren contrasteren sterk met sommige erg harde, gewelddadige passages in regen en onweer. Het belichaamt de cocktail van emoties van Celie, want je wordt zowel blij als triest van haar levensverhaal, een dat getekend is door hoop tijdens wanhoop. Volharding tijdens hardheid. En het o-zo-herkenbare “liefde overwint alles”-thema.
Geschreven door Joachim Ferier
