De Franse filmregisseur Arnaud des Pallières schrijft en monteert zijn films altijd zelf. In tegenstelling tot zijn vorig werk, dat eerder fictie als basis had, baseerde hij zich voor zijn nieuwste langspeler, Orpheline, op autobiografisch materiaal.
Des Pallières ken je misschien van Adieu en Michael Kohlhaas. In 2013 werd zijn film Age of Uprising: The Legend of Michael Kohlhaas, met Mads Mikkelsen en Bruno Ganz in de hoofdrollen, voorgesteld in de hoofdcompetitie op het Filmfestival van Cannes. Orpheline is zijn vijfde langspeler. Terwijl hij eerder romans gebruikte als basis voor zijn vorige films, baseerde hij zich nu op autobiografische feiten. Hij liet Christelle Berthevas, de scenariste waarmee hij sinds Michael Kohlhaas samenwerkt, haar levensverhaal neerpennen en zette deze getuigenis om naar een script. De film is een portret van een moderne vrouw geschetst in vier periodes uit het leven. Het “hoofdpersonage” wordt vertolkt door vier verschillende actrices: Vega Cuzytek als kind, Solène Rigot als puber, Adèle Exarchopoulos (La Vie d’Adèle) als jonge vrouw en Adèle Haenel (La Fille Inconnue) als de volwassene die haar verleden achter haar wil laten. Hoewel ze op het eerste zicht vier verschillende personages vertolken, vormen ze samen één en dezelfde heldin. Op het Filmfestival van Namur van 2016 won Orpheline de Bayard d’Or voor Beste Film. De vier actrices ontvingen alle vier de Bayard voor Beste Actrice.
Scenarioschrijfster Christelle Berthevas zette voor Orpheline haar leven op papier: als klein meisje en tiener op het platteland, als jonge vrouw die naar Parijs verhuist en tot slot als volwassene die verantwoordelijk is voor haar gezin en werkleven. Ze moest vechten voor haar leven en voor haar vrijheid. De film benadrukt de diverse manieren die er bestaan om vrouw te zijn door de vrouwelijke én mannelijke seksuele identiteit in de kijker te zetten.
De 55-jarige regisseur heeft een bijzonder visie over de (vrouwelijke) identiteit in zijn film. De evolutie van iemands persoonlijkheid wordt bepaald door de verschillende episodes die men heeft in het leven. Alles verandert, zo ook de mens zelf. Deze visie gebruikt hij als basiselement in de film. Renée (Adèle Haenel) onthult zichzelf als een gelaagd Matroesjka popje: ze vindt Sandra, die op haar beurt Karine zal vinden en erna Kiki. De vrouwelijke personages in de film lijken niet op elkaar. En toch. Zoals in het echte leven herken je jezelf en soms helemaal niet meer. Des Pallières wil cinema zo dicht mogelijk bij de realiteit brengen. Orpheline is meer dan fictie. De kijker kan zich inleven in de belevenis van een vrouw, gebaseerd op waargebeurde feiten.
Orpheline komt volgende week uit in de Belgische bioscoopzalen. Ga jij hem kijken?
Win hier tickets voor de wedstrijd!
