Gamers zullen de stijl wel herkennen: je ziet alles door de ogen van je personage, inclusief zijn handen. En die schieten met een pistool, gooien een granaat of richten op een andere manier vernieling aan. Zo gaat het ook de hele tijd in Hardcore Henry, met het grote verschil dat je als bioscoopbezoeker uiteraard alleen maar kan toekijken naar wat hoofdfiguur Henry allemaal uitvreet.
Dat zou op zich geen probleem zijn, ware het niet dat de Russische regisseur Ilya Naishuller — die al experimenteerde met de stijl in de videoclips van zijn rockband Biting Elbows — geen flauw benul heeft van hoe hij zijn publiek anderhalf uur moet boeien. Het enige wat hij kan verzinnen, is meer van hetzelfde: meer bloedvergieten, meer explosies, meer anonieme tegenstanders die genadeloos afgeslacht worden, meer blote borsten, meer flauwe grappen.
De beste ingeving die Naishuller laat optekenen, is dat hij Sharlto Copley (District 9) inhuurde voor de rol van Henry’s maffe makker Jimmy. En de Zuid-Afrikaanse acteur is een van die zeldzame zielen die de grootste rommel een sprankeltje genie verleent.
Copley is echter een zeldzaam lichtpunt in een hysterisch spektakel waar tinnitus aan de hersenen van krijgt.