Zonder ook maar aan goedkope psychologie te doen, het feit dat Omar Sy in deze uiterst geslaagde bewerking van Gérard Noiriel’s Chocolat, clown nègre: l’histoire oubliée du premier artiste noir de la scène française speelt is niet zomaar voor niets.
De vroegere « clown » die zijn eerste succes kende bij le Grand Journal (met het duo Omar et Fred) waagt zich hier aan een andere stijl, deze keer in de rol van Chocolat, aan meer dramatische rollen. Als het verhaal van Omar Sy succesfull genoemd kan worden dan is dat van Rafael Padilla dat heel wat minder : een slaaf, die met zijn blanke kompaan Footit, de meest populaire attractie werd van de Folies Bergères. Doorheen zijn fascinerende verhaal kaart regisseur Roschdy Zem de stereotypen aan die zich vormen in een maatschappij ten opzichte van minderheidsgroepen. Hij schildert de symbolische dominante en vernederende relaties af die zich afspeelden tijdens de voorstellingen van het duo en het onoverwinnelijke taboe dat Chocolat trachtte te doorbreken door te bewijzen dat er zich achter de «zwarte clown » ook een echte acteur bevond.
Daarnaast laat de regisseur ook, door subtiele allusies naar de actualiteit, blijken dat het vandaag de dag nog steeds zeer moeilijk ligt.
Artikel
