Rumba - Bespreking Cinema

De films van het trio Abel, Gordon en Romy hebben een apart smaakje, een beetje oubollig, heel poëtisch en bij momenten bijna betoverend. Hun films lijken in veel opzichten meer op clowneske spektakels of mime dan op traditionele film. Tekst is er bijna niet, de beelden zijn fel en kleurrijk, de lichamen buiten proportie, alles neigt naar de overdrijving, zonder er zich echter in te verliezen. Om het met een cliché te zeggen: je houdt ervan of je haat het. Dom en Fiona zijn twee leraars in een klein schooltje. Ze houden van hun job en hebben een heuse passie voor Latijns-Amerikaanse dansen. Als ze naar huis terugkeren van een wedstrijd die ze gewonnen hebben moet Dom een voetganger, Gérard, ontwijken. Fiona verliest een been en Dom krijgt geheugenverlies, zelfs op korte termijn. De film bestaat uit drie delen: voor het ongeluk, fantastisch, magisch, grappig met zijn buitengewone dansscènes. Na het ongeval zijn er enkele minder gelukkige grappen, gebaseeerd op het geheugenverlies en de handicap van Fiona, om uiteindelijk in de poëzie te belanden. Al bij al is dit mooi en doet het dromen, ondanks het feit dat je twijfels kunt hebben bij het door elkaar haspelen van de komische situaties en het serieuze drama.