Synopsis
Matiss Zelcs, een archivaris uit Riga, komt op een avond op weg naar huis een vrouw tegen op een brug. Enkele ogenblikken later hoort hij een plons en een hartverscheurende kreet. Hij draait zich om, probeert in de duisternis iets te ontwaren, maar ziet niets. In een vuilnisbak vindt Matiss enkele foto's en onafgewerkte liefdesbrieven die hem op het spoor brengen van de verdwenen vrouw. Hij gaat op zoek naar aanknopingspunten om haar leven te reconstrueren en te ontdekken waarom ze er een eind aan heeft gemaakt.
In contrasterend en elegant zwart-wit bouwt de Duitser Fred Kelemen zijn intrige op als een valse film noir, een mysterie dat hij nooit echt wil oplossen. Het is een sombere film, met een soundtrack die de onbehaaglijke sfeer nog versterkt, een buitengewone, esthetische ervaring, een echte intellectuele puzzel. Wie zich meer thuis voelt in het lichtere genre zal op het einde lichtelijk van de wijs gebracht zijn. Kelemen is de lieveling van de critici en rijfde vorig jaar op het festival van Lecce alle prijzen binnen. Niets uitzonderlijk voor deze Duitse veertiger die bestempeld wordt als een existentialistische, veeleisende en bizarre regisseur.
