Als Deliver Us from Evil helemaal aan het begin trots beweert dat hij gebaseerd is op waar gebeurde feiten komt het er eigenlijk op neer dat niets van wat hij vertelt ook echt gebeurd is.
Sarchie kwam nooit in aanraking met een demonische kracht uit Irak, duivels die zichzelf met veel gevoel voor symboliek aankondigden via muziek van The Doors of bezeten mensen met hun lijf vol gekerfde woorden en symbolen. Wat wel klopt, is dat hij zijn job bij de NYPD cumuleert met avondwerk als demonoloog.
Daar zit uiteraard een goed verhaal in, ook al zijn de details uit de lucht gegrepen. Maar de plot die Deliver Us from Evil verzint, is helaas bij elkaar gepuzzeld met stukjes en brokjes uit andere en betere gruwelhistories. Of liever: hij rifft met weinig overtuiging en bezieling op de melodie die dankzij The Exorcist een klassieker is geworden, met Sarchie in de rol van de katholiek met het diepe schuldgevoel en de al even diepe geloofscrisis. Maakt u zich echter geen zorgen: het komt wel in orde met zijn zielenheil, met de hulp van een -- overigens opvallend sexy -- jonge priester.
Het is moeilijk om te zeggen wat meer teleurstelt: dat Deliver Us from Evil zo weinig moeite doet om een eigen weg uit te tekenen, of dat de film het werk is van Scott Derrickson. Na The Exorcism of Emily Rose en Sinister ligt de lat voor hem namelijk heel wat hoger.
