Mensen zonder respect voor hun medemens, maar met een erecode zijn altijd aantrekkelijk voor een groot publiek. Want zo’n creaturen zijn nog vatbaar voor boetedoening, wat goed uitkomt voor toeschouwers die nood hebben aan een katharsis.
Jude Law speelt, neen zeg maar schittert, als zo’n klootzak met, ergens diep verborgen, een klein hartje. Dat is ook het levensprobleem van Dom Hemingway: hij gelooft in een erecode die niet meer van toepassing is. Maar daardoor verzuurt hij het leven van zijn familie en riskeert hij zijn eigen bestaan en mogelijk geluk. Prima voor ons, want dat levert een heerlijk zwartkomisch drama op met sappige dialogen.
Maar Dom Hemingway heeft wel nooit de ambitie om verder te gaan dan de mainstream. Hij kan dus zeker niet tippen aan zeer verwante films als Chopper (met Eric Bana) en vooral Bronson (met Tom Hardy). Maar dat wil niet zeggen dat Dom Hemingway geen merites heeft. Alleen al de vertolkingen van Jude Law en Richard E. Grant (als zijn sidekick) maken het bekijken van de film de moeite waard.
En de dialogen en het zorgvuldig opgebouwd, maar onvoorspelbaar drama zorgen er mooi voor dat je je geen minuut verveelt en het identificatiespel meespeelt (Dom is een varken, maar hij is wel je semimoreel compas). Graag gezien.
