Jarenlang maakte Arquímedes Puccio deel uit van de geheime eskadrons die tijdens de rechtse dictatuur in Argentinië politieke tegenstanders ontvoerde en elimineerde. Voor het heil van de staat, klonk het toen.
Eenmaal dictator Videla en zijn handlangers de plaats moesten ruimen en Argentinië de weg naar de democratie insloeg, bleef Puccio echter vasthouden aan de principes en methodes die hem waren aangeleerd. Dus wat deed hij: voor het (financiële) heil van zijn familie bleef hij ontvoeringen en moorden plegen.
Regisseur Pablo Trapero steekt de bredere politieke en sociale achtergrond van El Clan zeker niet weg. Meer nog, hij benadrukt hoe belangrijk die is. Maar wat hem in de eerste plaats interesseert in dit fascinerende ware verhaal is het aandeel van het hele gezin Puccio. Hoe kreeg Arquímedes zijn eigen vrouw en kinderen zo ver dat ze aan zijn criminele activiteiten deelnamen, of deden alsof ze het geschreeuw van de slachtoffers niet hoorden?
Omdat El Clan dieper graaft dan enkel de feiten en de karakters probeert te doorgronden, leef je onvermijdelijk met hen mee. Ook al gaat het om een historie waar je soms niet goed van bent. Hoofdacteur Guillermo Francella is bovendien meesterlijk als de dominante familievader.