Op het ogenblik dat België zich in een humanitaire crisis bevindt (de migratiekwestie) kon de cinematografische bewerking van Dimitri Verhulst’s roman niet beter vallen. Hij kaart hierin de vraag aan om het recht op asiel en het probleem van de gesloten centra.
In tegenstelling tot de rechtstreekse en eerder harde aanpak van Welcome of Illégal, kiest Problemski Hotel voor een meer surrealistische benadering en zwarte humor met verheugende originaliteit. Trouw aan de roman, maar hier en daar neemt de Belgische regisseur Manu Riche wel enige vrijheid… de film toont ons het dagdagelijkse leven van deze cosmopolitische microcosmos, tijdens de Kerstperiode, in afwachting van hypothetische papieren in een gesloten Brussels centrum en dat neemt soms kafkaëske proporties aan. Knotsgek maar wel eerder oppervlakkig, Problemski Hotel is het vooral waard door de personages (de moslim die ziet dat zijn vrouw zich aan het emanciperen is, de directrice van het centrum die verslaafd is aan dans, de joggingfreak die doorheen al de gangen loopt…) en de opeenvolging van tragikomische, dramatische (de finaniële onderhandeling voor de moord op een pasgeborene) of nog absurde scènes (die stille running gag met een kerstboom die zeker in de smaak zou zijn gevallen bij Tati).
Actueel
