Het principe, van wat we tegenwoordig wel een franchise kunnen noemen, is eenvoudig : traditionele shots worden gemixed met found footage. En dat lijkt te werken bij het publiek, die het eerste luik alvast heeft kunnen smaken.
Na een kind verloren te hebben gaan de protaginisten ditmaal een grootmoeder verliezen, en dit in de Braziliaanse jungle. We zien nu al een aantal limieten in het scenario. Dit gezegd zijnde, toch zolang er familieleden kunnen verdwijnen.
Een clean script, mooie landschappen, Christian Clavier met zijn gewoontelijke fratsen, goedgeplaatste sneren (ten minste, dat is toch het gewenste effect), acteurs die zich af lijken te vragen wat ze daar in hemelsnaam doen, Jean-Luc Couchard (hier vragen wij ons af wat hij hier doet), een luiaard en een toekan… dat is de cocktail die het publiek voorgeschoteld krijgt. Wij houden toch meer van een lekkere caïpirinha.