Peter Greenaway is nooit weggeweest, maar het publiek heeft hem in de jaren 90 verlaten omdat zijn werk wat te hermetisch werd. Het heeft ook te maken met de verkleutering van de cinema en het publiek.
Maar het feit dat Eisenstein in Guanajuato in de bioscopen speelt, kan je ergens als een comeback beschouwen. Dat net deze film de zalen haalt, heeft te maken met het feit dat deze eigenzinnige Eisenstein-biopic een van de meer toegankelijke films van Greenaway is. In de zin dat er een verhaal met een duidelijk begin,midden en einde wordt verteld. Maar dat betekent niet dat je ongeschoold naar de bios moet hollen. Kunstkenner Greenaway eist van zijn publiek dat het aan zelfstudie doet. Zo moet je toch een beetje op de hoogte zijn van het avontuur van de Russische regisseur Sergei Eisenstein in Mexico waar hij poogde een film te maken. Greenaway is evenwel niet geïnteresseerd in een historische constructie en dus krijg je een heel aparte Eisenstein te zien. De maker van Drowning by Numbers dipt Eisenstein en de Mexico-periode in zijn kijk op grote kunst. Daarbij komt schilderkunst, seks, naakt, geweld en komedie kijken.
Te nemen of te laten. En er zullen zeker mensen zijn die even zullen slikken wanneer Sergei rond de 60ste minuut, na zijn ontmaagding, een vlag in zijn achterwerk krijgt.