Na Paris en New York is het nu de tijd voor een cinematografische liefdesverklaring aan de tweede grootste Braziliaanse, maar wel de meest bekende (en fotogenieke), stad : Rio de Janero.
John Turturro, Fernando Meirelles, José Padilha, Stephan Elliott, Paolo Sorrentino, Harvey Keitel, Vanessa Paradis, Vincent Cassel, Emily Mortimer… de lijst van regisseurs en acteurs is indrukwekkend ! Maar uiteindelijk lijkt deze reis doorheen liefde, haat, humor, het fantastische en het meer « sociale », sterk op een toeristisch foldertje, zonder enige diepgang.
En ook al springen er hier en daar enkele scènes uit, de meerderheid verkiest de vorm (die vaak dat van een video-clip of reklame filmpje aanneemt) boven de inhoud. Voeg daar nog een soundtrack aan toe met wat neo-bossa en batucada, wat flets en benemend, en men bekomt een product dat zich ver bevindt van de echte Braziliaanse megalopool.
Iets minder conformiteit en lofwaardige filosofie, maar dan in iets minder melige vorm, zouden dit stuk gered hebben van de verveling waar het voor het grootste deel in wegzinkt. Wat overblijft zijn die prachtige takes, die soms flirten met het dromerige van zeer goede kwaliteit, en enkel magische passages, maar net niet genoeg om ons te betoveren.
