Als kleine jongen van 12 jaar heeft Kevin sympathie en enthousiasme op overschot - kwaliteiten die hem van pas komen, want zijn jonge leventje loopt niet over rozen ...
Het is inderdaad niet eenvoudig om je plaats te vinden als je gewrongen zit tussen een moeder die overloopt van (soms hysterische) liefde en twee zussen die niet altijd teder zijn, of bij je eerder pitoreske vrienden (zoals een jongeman met zelfmoordneigingen) en vijanden die voortdurend de draak steken met je indrukwekkende overgewicht (110 kilo). De weg naar de verlossing lijkt te leiden naar een soort van mythomane oplossing, geïnspireerd door het leger, maar is dit echt waar?
Regisseur Bruno Deville neemt de kijker mee naar een vreemd ballet van beelden, doorheen een kinderlijke dromerigheid, suikerzoet zelfs, tot enkele passages die meer weg hebben van een nachtmerrie. Temidden van deze dromerige fases ontspint zich een drama (doorspekt met een lepeltje sociale toestanden) dat best te pruimen valt, in een lichtjes afwijkende realiteit.