Dat Pieter Van Hees een van de grote talenten van de Vlaamse cinema is, weten we al sinds Linkeroever en Dirty Mind. De 44-jarige regisseur verstaat immers de kunst om een ambitieuze inhoud te combineren met een meeslepend verhaal, en dat is hoegenaamd niet iedereen gegeven.
In Waste Land houdt hij aanpak ook lang vol, wat wel betekent dat je als kijker bij de pinken moet blijven.
Deze thriller behoort niet tot de soort waar je ongestraft even uit de zaal kan glippen om een vers pak snoep te kopen. Gelukkig maar, en niet alleen omdat snoep überhaupt niet thuishoort in een bioscoopzaal. Van Hees neemt zijn publiek ernstig en dat siert hem. Hij bouwt zijn verhaal gestaag op en zet stelselmatig meer druk op de ketel.
Hij krijgt daarbij ook bewonderenswaardige steun van zijn volledige cast, met een bijzondere vermelding voor hoofdacteur Jérémie Renier — bekend van zijn werk met de gebroeders Dardenne en zijn rol als Claude François — en voor Natali Broods in de rol van diens echtgenote, een vrouw die haar man van zich weg ziet glippen om redenen die ze niet kan begrijpen.