Welkom in uw wekelijkse Cinereview! Zoals iedere week bieden we u een overzicht van de meest recente films en helpen we u met het maken van de beste keuze. De bladeren vallen, de lucht wordt frisser... uitstekend weer om de bioscoop even binnen te springen!
We beginnen met Gone Girl. Op het eerste zich een klassieke thriller, maar dat is zonder op de talentvolle regisseur David Fincher gerekend te hebben. We belanden van de ene verrassing in de andere en de banale thriller transformeert zich in een mediasatire of zwarte komedie. Het egale en oppervlakkige beeld van de twee protagonisten valt uit elkaar naarmate de film vordert. Uiteindelijk beginnen we onszelf met hen te identificeren en hebben we medelijden met deze twee slachtoffers van de mediawereld. Gone Girl bevat alles, het is zowel een thriller, als een komedie, als een satire, één van de beste film van meester Fincher.
Mommy is de nieuwste film van jonge cineast Xavier Dolan. Het verhaal: “Diane, een alleenstaande moeder, probeert haar onrustige puberzoon weer op de rails te krijgen. Steve kan heel lief en zacht zijn maar op het andere moment uiterst druk en soms zelfs gewelddadig. Diane kan Steve's stemmingen maar moeilijk onder controle krijgen. Een nieuwe vriendschap met een verlegen buurvrouw, die een klik met zowel moeder als zoon heeft, lijkt het tij te doen keren.” Het gaat hier om de meest afgewerkte films van Dolan, maar zijn jonge wildheid zorgt er nog altijd wat voor dat bepaalde scènes niet volledig doordacht zijn en de toeshouwer wordt hierdoor wat gedestabiliseerd. In het kort: er is veel vooruitgang maar Nolan mag nog beter doen...
What if komt terug op de vraag of een vriendschapsrelatie tussen man en vrouw kan bestaan, zonder dat deze in een romance evolueert? Het is het verhaal van Wallace en Chantry, ze ontmoeten elkaar op een feestje. Wallace valt als een blok voor de charmes van Chantry, maar dan komt hij te weten dat ze reeds een relatie heeft. Hij zweert dan haar te vergeten. Maar door elkaar telkens opnieuw tegen te komen gaan de twee toch een vriendschapsrelatie beginnen... Daniel Radcliffe en Zoé Kazan zijn uitstekend in hun rollen. Ook al schittert What if niet van originaliteit, toch is de film vertederend en bevat hij ongelofelijk veel charme. Hierdoor kunnen we al heel wat door de vingers zien.
Annabelle is de horrorfilm van de week. John Form is ervan overtuigd het droomcadeau gevonden te hebben voor zijn vrouw Mia, die een kind verwacht. Het gaat hier om een oude, zeer zeldzame, pop, gehuld in een wit trouwkleed. Maar Mia, eerst tevreden met haar cadeau, gaat al snel van gedachten veranderen. Op een nacht breken leden van satanische sekte binnen in hun huis, ze zijn niet enkel uit op bloedvergieten maar doen ook nog een monsterlijk wezen geboren worden, dat aan vervloekte zielen de kans biedt terug op aarde te komen: Annabelle... Alle ingrediënten voor een geslaagde huiverfilm zijn hier aanwezig, van begin tot einde. Deze Annabelle doet ons denken aan de vreselijke Chucky, zonder de humor dan.
Een volledig andere stijl vinden we terug in de nieuwste film van Stefan Liberski, met Tokyo Fiancée. “Met een hoofd vol dromen keert de 20-jarige Amélie (Pauline Etienne) terug naar het Japan van haar kindertijd. Om aan de kost te komen besluit ze om privélessen Frans te geven. Zo leert ze haar eerste en enige leerling kennen: Rinri, een jonge Japanner met wie ze een intieme relatie begint. Tussen de verwondering, het geluk en het verdriet van deze vermakelijke en tegelijk poëtische cultuurschok ontdekt Amélie een Japan dat ze nog niet kende...” Tokyo Fiancée is de filmadaptatie van Amélie Nothomb’s boek ‘Ni d’Eve, ni d’Adam’.
Voor het jonge publiek is er deze week De Verenkoning (Resan till Fjäderkungens Rike). Het verhaal: “Johan woont met papa op een boot. Ver weg op zee houden ze zich schuil voor de verenkoning, een vreselijk monster dat Johans moeder heeft meegenomen. Op een dag is Johan alleen op het schip wanneer hij op de boordradio een noodoproep hoort: de verenkoning is in de buurt! Johan grijpt zijn kans. Kan hij eindelijk zijn moeder op het spoor komen? Het begin van een spannende reis naar het rijk van de verenkoning, een magische en onbeschrijflijke plek...”
Afsluiten doen we met de documentaire Caricaturistes, fantassins de la démocratie. Stéphanie Valloatto geeft hier het woord aan 12 caricatiristen, afkomstig uit de hele wereld. Hun potlood is hun enige wapen geworden. Met hun tekeningen beschuldigen ze de totalitaire regimes, de oneerlijkheden en dit soms terwijl ze hun eigen leven op het spel zetten. Caricaturistes, fantassins de la démocratie stelt de persvrijheid van bepaalde landen terug in vraag.
Benieuwd naar meer? Ontdek dan snel onze reviews!
Tot volgende week voor meer Cinenews!
