Zijn films zijn vaak radicaal, intiutief en brutaal. Grappig ook. Kim Chapiron draait al films sinds zijn 14de en belichaamt perfect de creatieve en plantrekkende cineast die er perfect in slaagt de problemen van zijn tijd neer te zetten. Na de geweldige Sheitan en Dog Pound, twee werken die nogal wat indruk nalieten, komt hij nu terug met La Crème de la Crème. Deze knagende, dramatische komedie toont ons de ontgoochelingen van studenten aan de HEC (Handelshogeschool), die aan hun school een prostitutienetwerk op poten zetten, om zich zo te "oefenen" in het handelsrecht. De gelegenheid bij uitstek om even terug te komen op de carrière van een regisseur die veel te vertellen heeft en die niet gewacht heeft om het woord te krijgen.
34, een guitige glimlach, een lange paardenstaart en de attitude van een verleider (vooral wanneer hij zijn bril draagt): Kim Chapiron is een gepassioneerde en gelukkige cineast. En daar zijn redenen voor, hij heeft namelijk al meer dan de helft van zijn leven achter de camera plaatsgenomen. Samen met zijn jeugdvriend, Romain Gavras (de zoon van Costa Gavras), heeft hij het collectief Kourtrajmé opgericht en zijn eerste kortfilms regisseerde hij reeds op 14-jarige leeftijd.
Zoon van Kiki Picasso (Christian Chapiron), een punk graficus en avant-gardist, zweeft hij zelf ook rond de hip hop sfeer, aan de zijdes van Vincent Cassel en zijn broer Mathias (meer bekend als Rock in Squat, van de rapgroep Assassin). Hij groeit op in hetzelfde gebouw als Mathieu Kossovitz, wiens eerste film, Métisse, bij hem een cinematografische schok zal veroorzaken. Kim Chapiron, de generatie van ‘La Haine’, kan spreken over geweld, sociale breuken en criminaliteit in al zijn vormen.
Het is in deze bijzondere context dat zijn eerste cinematografische werken ontspringen, zoals Pardoxe Perdu en Psycho Negro, opgenomen met de camera van de broer van Romain Gavras, vrienden met veel gekke ideeën. Het collectif Kourtrajmé komt als snel in opspraak door hun hysterische atmosfeer en de absurde situaties. Kim Chapiton (net als Romain Gavras langs zijn kant) zal ook videoclips maken voor Oxmo Puccino, La Caution en meer recentelijk ook nog Rock In Squat.
Bij het producen van zijn eerste film, Sheitan, geeft Vincent Cassel Kim, toen 26 jaar, de kans zich te wagen aan langspeelfilms. Maar wie lang zegt zegt daarom niet braaf. Sheitan, dat Satan wilt zeggen in het Arabisch, is een samenvoegsel van stoute trash, in dewelke niet zo fijngevoelige jongeren zich bloederig van kant doen maken door een diablolische Vincent Cassel en zijn leger bloedlustigen. In deze cultuurclash zonder toegevingen vinden we Leila Becti terug in haar eerste rol en daarnaast nog een handjevol hip hop artiesten als guest stars, Kim Chapiron bevestigt hier zijn provocerende en vrije stijl.
Als hij films regisseert, “dan is dat vooral om een emotie te creëren, die sterk is bij de toeschouwer, zelfs al is ze negatief” vertelde hij in 2006 aan Thierry Ardisson. Hij wilt kost wat kost een onverschillige attitude vermijden ten opzichte van zijn films en daar is hij in geslaagd gezien veel mensen uit de zaal liepen voor Sheitan, terwijl er anderen huilden van het lachen. In navolging van de genrefilms (horror, fantasy en martial arts), die hem al van jongs af aan beïnvloeden, brengt hij beelden die choqueren en verstoren, om met een krachtige slag de Franse filmwereld te wekken, wat braaf en lui geworden.
Met Dog Pound in 2010 is het gedaan met lachen en verlaat hij de esthetiek van de “amateurfilm”, zelfs al blijft hij radicaal. Deze uppercutfilm is een onderdompeling in het leven van de Amerikaanse jongeren aan de rand van de samenleving. Met deze duurdere en meer ambitieuze film laat Kim ons zijn tanden zien en merken we dat hij doorbijter is. “Rebelleren is iets heel gezond” zegt hij in 2010, zelfs al betreurt hij het dat de militanten van zijn generatie zich niet verzameld hebben voor één grote strijd. Enkel dat de vijand, volgens hem, “nog moeilijker te omschrijven is al tervoren”.
Deze verspreide en omnipresente vijand, dat is het wild kapitalisme, dat hij nabootst in La Crème de la Crème dankzij zijn stoet van jonge criminelen, uitgedost in maatpak en stropdas, die op een briljante manier de handelswetten gaan aanleren aan hun Handelshogeschool. Een sociale satyre op de studentenelitie, alsook een dramatische komedie, deze nieuwe prent sluit zijn triptiek over de jongeren af. Van de “lowlifes” tot de “elite”, Kim Chapiron heeft de weg opgegooid voor een impertinente cinema en zal zijn eigen weg gevolgd hebben tot aan de crème de la crème van de 7de alternatieve kunst.
La Crème de la Crème komt uit op 9 april in België, in de cast vinden we, onder andere, Thomas Blumenthal, Alice Isaaz en Jean-Baptiste Lafarge terug.
