Ilewyn Davis, een perfecte Oscar Isaac, is een echte antiheld van Joel en Ethan Coen. Hij heeft wat weg van ‘Dude’, maar is door zijn houding zelf verantwoordelijk voor zijn onderpresteren.
En hij heeft ook wat weg van Brian uit Life of Brian, een sukkelaar in de schaduw van de heiligheid (in het geval van Davis Bob Dylan). Joel en Ethan plaatsen hun antiheld bovendien in een mix van genres zonder die genres voluit te bespelen. Zo is ‘Inside Llewyn Davis’ een biopic die er geen is, een komedie die er geen is, een road movie die er geen is, een muziekfilm die er geen is…
En het geheel leidt naar een einde dat er geen is. Dat past perfect bij een leven dat nooit echt geleefd werd. Dit is inderdaad een zachte tragedie over gemiste kansen.
