Something Borrowed - Bespreking Cinema

Empathie opwekken met de personages lijkt mij een belangrijke voorwaarde om een film te doen slagen. 'Something Borrowed' loopt echter vol figuren die zo onwaarschijnlijk irritant en onuitstaanbaar zijn dat je op een plotse uitbraak van de builenpest hoopt. Dan zouden al die karakters op zijn minst iets deftigs hebben om over te grienen, mieren en kniezen. Nu komt het er in wezen op neer dat een rijkeluiszoontje het lef niet heeft om tegen zijn papa in te gaan, waarschijnlijk omdat hij anders niet langer naar hun buitenverblijf op het strand van de Hamptons zal kunnen gaan. "Waarom doen we niet wat we willen doen?" zucht het hoofdpersonage op een bepaald moment. Als je dan weet welke troeven die mensen in handen hebben en hoe bevoorrecht ze zijn, wou je dat je die vrouw door het scherm kon trekken en eens flink door elkaar schudden. 'Something Borrowed' is niet alleen zo plat als een pannenkoek en zo interessant als de lopende band in een conservenfabriek, hij is ook zo gruwelijk fout dat je er misselijk van wordt. En alsof dat niet genoeg was, speelt Kate Hudson erin mee. Het enige wat 'Something Borrowed' in de balans kan leggen, is een charmante bijrol van John Krasinski. Goed voor hem, veel te weinig om de film te redden. (RN)