Niet meer helemaal een Lolita, Anna leeft haar weemoed uit in het gevangenismilieu, met een zeker fatalisme, moed en vooral veel routine. Wanneer ze Jean ontmoet, directeur van de laatste gevangenis waar ze belandt, klikt het, te goed zelfs. Eenvoudige conversaties en gestolen blikken, strelingen en aanrakingen, er ontstaat een gevaarlijke band tussen de twee, te vergelijken met een touw rondom de nek...
Deze tweede film van Pierre Godeau zweeft ergens tussen de tederheid en verveling... Tederheid aanwezig in de vorm van een destructieve liefde, voorgesteld met veel eenvoud en intimiteit, vertolkt door Guillaume Gallienne en Adèle Exarchopoulos. Verveling door de foutjes, de niet altijd even gelukkige uitlatingen (vooral in het eerste deel van het verhaal)... die de toeschouwer niet toelaten zich volledig in te leven.
Maar ondanks het dubbele resultaat zal Eperdument wellicht toch goed punten behalen.