Quarantine - Bespreking Cinema

Geloof ons vrij, je zal een paar keer serieus uit de zetel wippen terwijl 'Quarantine' zich op het bioscoopscherm ontvouwt. Onverwachte verschijningen in de traphal van het flatgebouw waar alles zich afspeelt, personages die zich plots tegen hun beschermers en/of geliefden keren, de camera die een cirkel van 360 graden maakt en op iets lugubers stoot, het zijn stuk voor stuk momenten die je nekhaar overeind zetten. Het zijn ook stuk voor stuk momenten die al letterlijk te vinden waren in '[REC]', de Spaanse low-budget huiverfilm waar 'Quarantine' de mosterd (en de remakerechten) is gaan halen. Regisseur John Erick Dowdle en zijn scenarist/broer Drew hadden weliswaar meer geld ter beschikking, voegen er hier en daar eigen toetsen aan toe en komen occasioneel zelfs met een volstrekt eigen vondst (de lift, de bebloede lens) op de proppen. Maar toch is het moeilijk om hen veel lof toe te zwaaien. Aan de andere kant maakt het in wezen weinig uit. Ook in gekopieerde vorm blijkt 'Quarantine' over een stel gezonde bijters te beschikken. Tot slot nog deze waarschuwing: aangezien je het hele verhaal volgt door de camera van een tv-ploeg die van hot naar her rent, kan je maar beter niet te snel zeeziek worden. (RN)