In het gangsterdrama ‘Black Mass’ toont Johnny Depp zijn gevaarlijkste gezicht. Maar noem zijn personage vooral geen kwaadaardige man.
Een maand of twee geleden was het filmfestival van Venetië maar al te blij dat het Scott Coopers gangsterdrama Black Mass kon strikken als openingsfilm. Het ware verhaal over de geheime samenwerking tussen de notoire crimineel James ‘Whitey’ Bulger en agenten van het F.B.I. is op zich opmerkelijk, en bovendien kreeg het festival een hoop mooi volk over de vloer om de première op te fleuren. Met hoofdacteur Johnny Depp op kop.
We zijn het niet gewoon dat je slechteriken speelt. Kostte het moeite om de kwaadaardigheid in jezelf op te delven?
Johnny Depp: Nee, ik heb het kwaad in mezelf lang geleden al ontdekt. (grinnikt) En ik heb het aanvaard. We zijn dikke vrienden. Met een personage als James Bulger mag je daar echter niet aan denken. Je moet hem benaderen als een mens, net zoals je dat met andere rollen doet. Niemand staat ’s morgens op, scheert zich, poetst zijn tanden, kijkt in de spiegel en denkt “Ik ben een slechterik!” Of “Vandaag ga ik iets kwaadaardigs doen!”
James Bulger is toch een zeer gewelddadige en meedogenloze man?
Depp: Dat klopt, maar dat geweld maakt deel uit van de wereld waarin hij leeft. Hij was een zakenman en dat geweld hoorde nu eenmaal bij zijn specifieke business. En het was een gemeenschappelijke taal voor hem, de mensen met wie hij zich associeerde en de mensen tegen wie hij het opnam. Iedereen begreep wat er gezegd werd met dat geweld.
Hoe heb je je voorbereid om Bulger te spelen?
Depp: Er was veel minder bronmateriaal voor handen dan ik had gedacht. Ik kon beelden bekijken die het F.B.I. had opgenomen terwijl ze Bulger in de gaten hielden en een paar tapes waarop zijn stem te horen is. Maar voor het grootste deel heb ik mijn eigen beeld moeten vormen van die man. Ik heb gevraagd om James Bulger te ontmoeten via zijn advocaat, Jay Carney, maar zoals ik verwacht had wimpelde Bulger dat voorstel af. Ik denk niet dat hij genoten heeft van het boek waarop onze film gebaseerd is en dat ook Black Mass heet. Of van de andere boeken die over hem geschreven zijn. Maar Jay Carney zelf is wel een grote hulp geweest om te ontdekken wie James Bulger is. Hij zei van bij het begin dat hij enkel de dingen zou vertellen die Bulger toeliet. Daar had ik geen probleem mee. Hij is ook een paar keer naar de set gekomen en vertelde me dat hij zijn goeie vriend kon voelen in mijn vertolking. Dat gaf me veel vertrouwen.
In Public Enemies van Michael Mann speelde je eerder al John Dillinger, ook een beruchte gangster. Benader je een rol anders als je iemand speelt die echt bestaat of bestaan heeft?
Depp: Je voelt toch een grotere verantwoordelijkheid als je in de huid kruipt van een ‘echte’ persoon. Het maakt niets uit of die persoon wordt bestempeld als goed of slecht. Daar hou je geen rekening mee. Wat telt, is dat je zo eerlijk en waarheidsgetrouw mogelijk bent tegenover die persoon. De meningen over John Dillinger lopen uiteen, maar voor mij was hij bijna een soort Robin Hood. Ik heb gesproken met zijn laatste overlevende familielid, zijn zus, en zij vertelde me dat hij een bijzonder lieve en geestige kerel was. James Bulger was trouwens ook een liefhebbende familievader. En hij droeg zijn moeder en zijn broer in het hart.
Op het festival van Venetië veroorzaakte je komst een ongeziene drukte. Fans stonden urenlang te wachten. Wat denk je eigenlijk als je zoiets ziet?
Depp: Ik heb nooit van het woord ‘fan’ gehouden. In de ogen zijn de mensen die daar zo lang wachten om goeiedag te zeggen en die uitkijken naar de film die we promoten in wezen onze werkgevers. Zij zijn de baas. Zij zijn de mensen die naar de bioscoop gaan, die hun zuur verdiende geld uitgeven om twee uur te ontsnappen aan de dagelijkse realiteit. Het raakt me dan ook altijd als ik zo warm verwelkomd word.
