Gejuich en gejubel toen Inside Out, de nieuwe film van animatiestudio Pixar, vorige maand op het festival van Cannes in wereldpremière ging.
Al die lofbetuigingen waren ook terecht. Het verhaal over de vijf emoties die in het hoofd van het elfjarige meisje Riley wonen — Joy, Sadness, Anger, Fear en Disgust —, is even inventief en geestig als verrassend en pakkend. Het was trouwens niet de eerste keer dat Pixar naar het festival van Cannes afzakte met een film op zak. In 2009 werd Up er ook al een dikke hit. En toeval of niet: in beide gevallen had Pete Docter de regie in handen en was Jonas Rivera de producent.
Kunnen jullie kort uitleggen hoe Inside Out ontstaan is?
Pete Docter (regisseur): Mijn dochter was een jaar of negen toen ze de stem insprak voor de jonge Elie in Up. De daaropvolgende jaren merkte ik echter dat ze veel minder energiek werd. Van een sprankelend kind veranderde ze in een tiener die veel stiller en introverter was. En zoals elke ouder vroeg ik me af wat ze dacht, welke emoties in haar hoofd speelden. Daar is Inside Out ontstaan. Maar dat is niet ongewoon voor Pixar. Alle films die we maken, zijn een projectie van ons eigen leven, of ze nu over monsters, vissen of auto’s gaan. We zijn ervan overtuigd dat we op die manier een publiek kunnen aanspreken. Zulke ervaringen zijn namelijk universeel.
Jonas Rivera (producent): Toen Pete Docter me voor het eerst zijn idee uitlegde, dacht ik ook meteen aan mijn eigen kinderen. Ik zag ze die avond spelen en vroeg me af wat er gaande was in hun hoofd. Hoe maken ze hun beslissingen? Waarom spelen ze met dat speelgoed en niet iets anders? Het leek me een fantastisch onderwerp voor een film.
Jullie hebben een hoop research verricht. Hoe vereenvoudig je psychologische studies tot iets wat iedereen kan begrijpen?
Docter: Dat was een van de grote uitdagingen voor deze film. Alles wat we lazen, was bijzonder ingewikkeld. Het was niet simpel om die ideeën te verwoorden in eenvoudige termen. Het probleem lag trouwens niet bij de kinderen maar bij de volwassenen. Kinderen snappen moeiteloos wat er aan de hand is. Volwassenen hebben het er veel lastiger mee. Maar we hebben geprobeerd om zoveel mogelijk ideeën en concepten uit de psychologie in de film te stoppen. Als Joy in het begin zegt dat het tijd is om de herinneringen naar het langetermijngeheugen te brengen, komt dat uit onze research. Overdag loopt je kortetermijngeheugen vol en tijdens je slaap worden die ervaringen dan doorgestuurd naar het langetermijngeheugen. Natuurlijk is niet alles in de film is wetenschappelijk correct. Emoties dragen bijvoorbeeld geen kleren. (lacht). Maar er zit toch veel meer wetenschappelijke waarheid in dan je zou denken.
Is Bing Bong, de ingebeelde roze olifant gemaakt van suikerspin, ook gebaseerd op research?
Docter: Jazeker. Ik had als kind zelf een olifant als ingebeelde vriend, al was hij niet gemaakt van suikerspin. (lachje) Bing Bong vertegenwoordigt de kindertijd. Hij is een echo van Joy, maar dan maal tien. We zagen hem als een soort werkloze acteur die kost wat kost weer aan de slag wil. Iedereen die hij ontmoet, probeert hij ervan te overtuigen dat hij nog altijd kan presteren. Daarom doet hij zo hard zijn best. Eenmaal we begrepen hadden wat hij eigenlijk voorstelt, wisten we ook dat hij een cruciale rol zou spelen in het verhaal.
Zijn jullie het eens met mensen die zeggen dat Amerikaanse animatiefilms vandaag veel verfijnder zijn dan wat Hollywood doorgaans produceert?
Docter: Eerlijk gezegd zien we de manier waarop we bij Pixar films maken niet als ongewoon of uniek. Het is ons altijd in de eerste plaats te doen om een goed verhaal. Het is ook altijd ons doel om iets te maken wat we zelf graag zouden zien en wat een jong publiek kan aanspreken.
Rivera: Maar we zijn het niet eens met mensen die animatie een genre noemen. Voor ons is animatie een medium. Voor het overige volgen we altijd het devies van John Lasseter, het hoofd van Pixar. Hij drukt ons voortdurend op het hart dat we iets moeten maken dat we zelf goed vinden en wat met de nodige trots aan ons eigen gezin willen tonen. We hopen dat het met Inside Out gelukt is.
