Het oorspronkelijke verhaal, geschreven door een zekere Steven Spielberg, en geregisseerd door Tobe Hooper, werd niet echt gewijzigd.
Poltergeist vertelt ons het verhaal van een familie die zopas verhuisd is naar een typisch Amerikaanse buitenwijk, en al snel geteisterd wordt door een kwaadaardige entiteit.
Enkele veranderingen hadden nog enige interesse kunnen opwekken, zoals de impact van de economische crisis op een familie uit de middenklasse die het steeds moeilijker heeft (herinnert u zich Dark Water van Hideo Nakata). Een situatie die heel wat bitterheid opwekt bij de pater familias (Sam Rockwell). Naast deze totaal niet uitgebuite elementen, enkele cadrages/decadrages, geïnspireerd door The Haunting van Robert Wise, en een, aan het begin van de film, interessante sounddesign, slaat vooral de verveling toe, en deze wordt er met de minuut maar erger op. Plus regisseur Gil Kenan houdt zich niet aan een logische tijdlijn.
Het verhaal wordt daarop een soort van narratieve ellips, die als snel syndromen opwekt van anti-empathie en anti-immersie.